Myakinycza lub Myakynya (według pisowni staropolskiej),Miękinica (spolszczenie nazwy na przełomie wieku XV/XVI wieku),Miękinia, Mikinia (wg. zapisów parafii Nowogórskiej-przełom XVI/XVII wieku), Miękina - przełom XX wieku(pieczęć gminna), Mikinia (nazwa potoczna w okresie międzywojennym), obecna nazwa Miękinia - ukształtowana od Miękinicy.Nazwa wsi wywodzi się od topografii terenu Podobnie jak Ostrężnica (od występujących wówczas ostrężyn - jeżyn) i Nowa Góra (Góra) posiadające nazwę związaną z górnictwem (kopalnią).
Miękinica - miejsce wilgotne, mokradła. teren miękki. Tak istotnie musiało być około 750 lat temu. Przez wiele wieków teren ten został przekształcony przez wąwozy. drogi, ścieżki, miedze, niwelacje terenu, celem wyrównania terenów budowlanych i pól oraz zróżnicowany przez nasypy górnicze (hałdy) szyby górnicze, wykopy- prace wydobywcze kamienia. Teren wierzchowiny miękińskiej w kierunku rzeki Miękinki był wówczas mocno zawodniony (utwory wodonośne triasowe) - woda spływała licznymi, widocznymi jeszcze choć w wielu wypadkach zerodowanych i przekształconych ręką człowieka obniżeniami terenu - a w ich otoczeniu występowały bagna, moczary szczególnie wzdłuż całej doliny porośniętej, być może, gajami wierzbowymi, olchą. Podobnie było od strony zachodniej w obecnych tzw. „Dołach", a rzeka Kamienica mająca obecnie źródła „Pod Skałą" brała początek na terenach za „drogą kościelną" z licznymi bocznymi zasileniami. Starsze pokolenie pamięta mokre łąki w „Dołach" - obecnie teren ten wysuszony Z powodu opadnięcia poziomu wody gruntowej z nasilonymi robotami górniczymi począwszy od 1945 roku.
Rzeka Miękinka również płynęła bliżej terenu „Sikorowskiego", a na pewno strumyk płynął również znad „studni wzgórskiej". Obecny teren doliny został podniesiony przez prace wydobywcze kamienia w brzegu „Podmiękinia", co można zauważyć obserwując rzeźbę terenu.W XVI wieku na terenie „wzgórskim" był folwark (dwór), który nie mógłby być tu zlokalizowany bez dostępu do wody (teren od „Sikorowskiego" do „drogi kościelnej" prowadzącej do Filipowic.
Pierwsza nazwa wsi - Myakinycza, Myakynya sprowadzana do wniosku, że wieś mógł założyć sołtys lub jakaś osoba o nazwisku Myakyna (Miękinie), nie posiada jednak uzasadnienia w nazwie odosobowej, a wszystko przemawia za topografią terenu (miękkiego w odróżnieniu od sąsiednich miejscowości - Ostrężnicy i Nowej Góry, gdzie zawsze brakowało wody). Niewiele zachowało się dokumentów, w których odnotowano wieś Miękinia, a szczególnie tych z początkowych dziejów - warto je więc odnotować.
Są to m. in. akta watykańskie, archiwa Kurii Metropolitalnej, archiwa państwowe i biblioteki. Z okresu późniejszego (po 1600 roku) akta parafialne w Nowej Górze oraz zbiory prywatne - dotyczące w szczególności kamieniołomów (okres J. Noworytki, J. Baranowskiego, H. Kulki i Ska, Kamieniołomów Miast Małopolskich i Miękińskich Kamieniołomów Drogowych) i wsi (okres pańszczyźniany, międzywojenny i bardziej szczegółowo od 1945 do obecnego czasu).
Część zbiorów - ksero i oryginały - przekazano również do Muzeum Ziemi Krzeszowickiej (SMZK) dla ich zachowania i pamięci.
1276 r. - akta watykańskie - przynależność Miękini do parafii nowogórskiej(czyli, że Miękinia mogła powstać kilkanaście lat wcześniej).
1287r.- W czasie plądrowania Nowej Góry przez Tatarów zniszczeniu mogła ulec Miękinia (być może było to kilka chałup kmiecych)
chałup kmiecych).1313 r - Miękinia wykazana w parafii Nowa 1385 r.- Nadanie dziesięciny z Miękini w, krakowskim.
1402 r. - Wpis do Księgi ziemskiej dla Andrzeja z 1417 r. - Zastaw wsi przez Nawoja za 93 grzywny dla Jana z Łuczanowic i Grzegorza z Morawicy.
1421 r. - Jan z Tęczyna (Tęczyński) wykupuje wieś z grzywien - zastawioną przez Nawoja.
1414 r., 1424 - 34, 1438 r., 1473 r., 1503 r., 1552 r., 1553 r., 1564-78 r. zmiany własności, spłaty, podziały dóbr w rodzie Tęczyńskich dotycząc Miękini.
1510 r. - Czynsz z Miękini sprzedany za 300 f Kapitule Krakowskiej przez Andrzeja Tęczyńskiego. 1512 r. - Król Zygmunt Stary potwierdza dokument przez króla Władysława Jagiełłę m.in. Miękini kaszt krakowskiemu.
1577 r. - Rozstrzygnięcie sporu o granicę między Miękinią a Czarną, Czatkowicami i Krzeszowicami.
1581 r.- Rejestr poborowy czynszów - Miękinia po
4,5 łanów kmiecych, można wnioskować, że w istniał już folwark (dwór), ponieważ role dworskie r uwzględniane w tych rejestrach, a Miękinia obejmuje większy obszar uwzględniając wielkość jednego łana.
1629 r. - Rejestr poborowy czynszów 2,2 łanów km^2 1704 r. - Wydzierżawienie folwarku przez plebanie nowogórską dzierżawcy Kazimierzowi Kawskiemu z Mogielnicy
Mogielnicy.
1774 r.- W rejestrze czynszów wykazany dwór miękiński oraz 28 gospodarstw - teren od Gędłków(„Brachus???" Kłosowskiego Wojciecha- (piętrowy budynek nad
kamieniołomem).
1786 r. - Podzielenie folwarku miękińskiego.
1787 r. -Zwiedzanie łomu porfiru w „Centuryi" przez Stanisława Augusta Poniatowskiego.
1855 r: - W Miękini jest 74. numery domów gospodarstw.
1864 r. - Wydzierżawienie łomu od gminy Miękinia przez Józefa Noworytkę.
1882 r. - Prowadzenie robót w Łomie - za i przed Miękinką - przez Józefa Baranowskiego.
1906 r. - Budowa nowoczesnego kamieniołomu Hermana Kulkę i Spółka.
1918 r. - Eksploatacja łomu przez Kamieniołomy Młopolskich, a potem przez Miękińskie Kamieniołomy Drogowe - do 1975 roku.
Są to najważniejsze dokumenty i daty w historii Miękini. Niewiele natomiast pozostaje dokumentów świadczących o rozwoju wsi w okresie funkcjonowania sołtysów wsi - być może nie były one przekazywane następcom i niszczone.
Źródło: Ziemia Krzeszowicka "Miękinia w aktach historycznych"
Miękinia 2002r. Fabian Łagan
